Oh ja hoor: het is weer zaterdag!
Dat betekent dat zoals altijd het 'Dier van de Week' wordt aangewezen. Het dier van deze week is:
De bever!
De bever (Castor fiber) is een aquatisch knaagdier dat voorkomt in Europa en Noord-Azië. Het is het grootste knaagdier van Europa en een van de grootste knaagdieren ter wereld. Bevers leven in kleine familiegroepen in de buurt van water. Meestal leven er zo'n vijf of zes bevers in een groep, bestaande uit een volwassen paartje en hun jongen van de twee laatste worpen. Jongen blijven zo'n twee jaar in een familiegroep, waarna ze hun eigen territorium gaan zoeken. Territoria worden afgebakend met anale geursporen, castoreum of bevergeil genoemd, die informatie bevatten zoals geslacht, verwantschap en mogelijk ook sociale status, leeftijd en grootte. Bij gevaar slaat een bever met zijn staart op het wateroppervlak. De aanwezigheid van bevers wordt verraden door de aanwezigheid van omgevallen bomen, bomen waarvan de schors is afgeschild, ondiepe kanalen en een burcht in het water. Als het mogelijk is, bouwen ze een nest in een ondergronds hol. Anders bouwen de bevers een burcht. Bevers bouwen minder snel een burcht dan hun Canadese verwant, en de burchten van bevers zijn ook minder groot.
Weer een illusie minder. Ik dacht altijd dat bevers een dam bouwden. Waar zijn al die tekenfilms dan nog goed voor? De Boze Bevers woonden altijd in een dam. Was dat dan allemaal een leugen? Nu blijkt dat bevers gewoon burchten of holen bewonen. Ik voel me bedrogen.
Als ik iets van de bever zou mogen overnemen dan is het het de mogelijkheid informatie uit te wisselen via anale geursporen. Dat lijkt me heerlijk. Nooit meer gezeik op verjaardagen of ongemakkelijke familiegelegenheden waarbij je voor de tachtigste keer aan je oom moet uitleggen wat je doet voor werk. In plaats daarvan laat je vlak voordat iedereen binnenkomt een wind ergens in de hoek van de kamer en dan kan iedereen ruiken hoe de vlag erbij hangt. Ideaal, want dat scheelt een hoop gedoe. Bovendien weet iedereen dat ze niet in die hoek van de kamer kunnen blijven, omdat dat jouw territorium is. Voor de rest voel ik er weinig voor om een aquatisch knaagdier te zijn.
Vooral ook omdat bevers de hele dag met hun tanden bomen staan af te schaven. Je mag best een liefhebber zijn, maar er zijn grenzen. De bever doet dat ook totaal niet uit kunstzinnige overwegingen. Die bomen worden er juist lelijker op. Bevers zijn heel pragmatisch, ze willen gewoon eten en wonen. Punt uit. Bevers zijn typische producten van het consumptiebos. Consumeren en nog eens consumeren. Iets teruggeven aan de natuur? Ho maar. Nou oké: anale geursporen en bevergeil. Maar de wereld een stukje mooier maken, daar haalt de bever zijn arrogante neusje voor op.
Bevergeil schijnt overigens naar vanille te smaken en daarom in vanilleyoghurt te worden gebruikt. Dat is wel een leuk gerucht. Ik hoop dat het waar is.
Dan volgen nu een aantal speciaal voor u geselecteerde fotootjes van onze aquatische knaagdieren:
Een bever en een twijgje. Om op te eten.
Deze bever doet pogingen een tak te eten
Een bever zwemmend en etend
Een bever. Andermaal etend.
Weer een etende bever. En zwemmend
Een boze, consumerende bever
Tot zover de bever. Volgende week weer een ander gek diertje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten